155702
Książka
W koszyku
[...] Po owczarkach z wilczym rodowodem ("Psie lata"), po realnych i mitycznych ślimakach ("Z dziennika ślimaka"), po nieśmiertelnej i wszechwiedzącej rybie ("Turbot") oraz po szczurach, dla których nie było miejsca w Arce Noego ("Szczurzyca"), literacki zwierzyniec Güntera Grassa wzbogacił się we "Wróżbach kumaka" o rodzinę płazów zadomowioną od dawna również na Kaszubach i Żuławach i mającą swoje miejsce w świecie alegorii. Kumacze wołanie w tradycji niemieckiej jest przestrogą, zapowiedzią nieszczęścia, znakiem złej wróżby.
W powieści towarzyszy ono zrodzonej nieoczekiwanie miłości niemłodej już pary, Polki i Niemca, pomyślnym w zasadzie wstrząsom okresu przemian po upadku komunizmu, wystawionym na różne niebezpieczeństwa wysiłkom podejmowanym w imię szczytnej idei polsko-niemieckiego pojednania. Afirmacja życia i ludzkiej aktywności podszyta jest tu sceptycyzmem, realizm stapia się z wizyjnością, mocne stąpanie po ziemi z wybieganiem w czas nadchodzący. Kumak u Grassa to nie tylko zwierzę o złowieszczym głosie, to także człowiek, który krytycznie patrzy na teraźniejszość, zagląda w przyszłość i widzi rzeczy dla innych niewidzialne. Mówi o nich, napomina, ostrzega i wróży niczym Kasandra.
Günter Grass jeszcze raz daje dowody swego przywiązania do krainy lat dziecinnych i rodzinnego miasta. We "Wróżbach kumaka" przywołuje kaszubskie krajobrazy i dociera do zakątków Gdańska dotychczas nie odwiedzanych: kościołów - Świętego Jana, mennonitów, Bożego Ciała, ocalałych resztek dawnych cmentarzy, wędruje po tętniących ruchem targowiskach, przemierza zaułki i uliczki Głównego Miasta. ["Oskar"]
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75371 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: Unkenrufe
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
[...] Po owczarkach z wilczym rodowodem ("Psie lata"), po realnych i mitycznych ślimakach ("Z dziennika ślimaka"), po nieśmiertelnej i wszechwiedzącej rybie ("Turbot") oraz po szczurach, dla których nie było miejsca w Arce Noego ("Szczurzyca"), literacki zwierzyniec Güntera Grassa wzbogacił się we "Wróżbach kumaka" o rodzinę płazów zadomowioną od dawna również na Kaszubach i Żuławach i mającą swoje miejsce w świecie alegorii. Kumacze wołanie w tradycji niemieckiej jest przestrogą, zapowiedzią nieszczęścia, znakiem złej wróżby.
W powieści towarzyszy ono zrodzonej nieoczekiwanie miłości niemłodej już pary, Polki i Niemca, pomyślnym w zasadzie wstrząsom okresu przemian po upadku komunizmu, wystawionym na różne niebezpieczeństwa wysiłkom podejmowanym w imię szczytnej idei polsko-niemieckiego pojednania. Afirmacja życia i ludzkiej aktywności podszyta jest tu sceptycyzmem, realizm stapia się z wizyjnością, mocne stąpanie po ziemi z wybieganiem w czas nadchodzący. Kumak u Grassa to nie tylko zwierzę o złowieszczym głosie, to także człowiek, który krytycznie patrzy na teraźniejszość, zagląda w przyszłość i widzi rzeczy dla innych niewidzialne. Mówi o nich, napomina, ostrzega i wróży niczym Kasandra.
Günter Grass jeszcze raz daje dowody swego przywiązania do krainy lat dziecinnych i rodzinnego miasta. We "Wróżbach kumaka" przywołuje kaszubskie krajobrazy i dociera do zakątków Gdańska dotychczas nie odwiedzanych: kościołów - Świętego Jana, mennonitów, Bożego Ciała, ocalałych resztek dawnych cmentarzy, wędruje po tętniących ruchem targowiskach, przemierza zaułki i uliczki Głównego Miasta. ["Oskar"]
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej