155172
Książka
W koszyku
(Współczesna Proza Światowa)
"Zbieracze ziół", "Lotos" i "Słowicze echo" - trzy mikropowieści - są pierwszą szerszą prezentacją Kima na gruncie polskim. Pisarz, uprawiający także malarstwo, tworzy prozę barwną i wyrazistą, o kunsztownej, inkrustowanej metaforami, niespiesznej narracji. Wyczulony jak mało kto na piękno przyrody, jest też Kim wrażliwym obserwatorem ludzkich przeżyć i doznań, twórcą rysowanych subtelną kreską wizerunków psychologicznych. "W prozie tej tchnienie radości i dobroci odczuwamy w najbardziej tragicznych sytuacjach. Wchodzimy w świat, na który Kim spogląda oczami poety" - pisał Jurij Trifonow.
Anatolij Kim (ur. 1939), prozaik radziecki średniego pokolenia, pierwszy zbiór nowel, "Błękitna wyspa", opublikował w 1976 r. Kolejne jego utwory, głównie tomy opowiadań i mikropowieści, to "Cztery spowiedzi" (1978), "Słowicze echo" (1980), "Nefrytowy pas" (1981) oraz powieść "Wiewiórka" (1984). Proza Kima, Koreańczyka, który dzieciństwo i wczesną młodość spędził na wyspie Sachalin, to egzotyczne dla nas zespolenie konwencji realistycznej z umownością, splot wątków baśniowych, zainspirowanych przez filozofię i folklor wschodni (głównie oczywiście koreański), z wydarzeniami, sytuacjami i postaciami dnia dzisiejszego. W pisarstwie Kima dominuje filozoficzna zaduma nad węzłowymi problemami ludzkiego życia, takimi jak narodziny, śmierć, przemijanie, więź odległych pokoleń. "Bez wiecznych, tragicznych tematów nie może istnieć wielka literatura" - powiada Kim i po takie właśnie tematy sięga. [Państwowy Instytut Wydawniczy]
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 66896 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: Lotos ; Sobirateli trav ; Solo'vinoe echo
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
"Zbieracze ziół", "Lotos" i "Słowicze echo" - trzy mikropowieści - są pierwszą szerszą prezentacją Kima na gruncie polskim. Pisarz, uprawiający także malarstwo, tworzy prozę barwną i wyrazistą, o kunsztownej, inkrustowanej metaforami, niespiesznej narracji. Wyczulony jak mało kto na piękno przyrody, jest też Kim wrażliwym obserwatorem ludzkich przeżyć i doznań, twórcą rysowanych subtelną kreską wizerunków psychologicznych. "W prozie tej tchnienie radości i dobroci odczuwamy w najbardziej tragicznych sytuacjach. Wchodzimy w świat, na który Kim spogląda oczami poety" - pisał Jurij Trifonow.
Anatolij Kim (ur. 1939), prozaik radziecki średniego pokolenia, pierwszy zbiór nowel, "Błękitna wyspa", opublikował w 1976 r. Kolejne jego utwory, głównie tomy opowiadań i mikropowieści, to "Cztery spowiedzi" (1978), "Słowicze echo" (1980), "Nefrytowy pas" (1981) oraz powieść "Wiewiórka" (1984). Proza Kima, Koreańczyka, który dzieciństwo i wczesną młodość spędził na wyspie Sachalin, to egzotyczne dla nas zespolenie konwencji realistycznej z umownością, splot wątków baśniowych, zainspirowanych przez filozofię i folklor wschodni (głównie oczywiście koreański), z wydarzeniami, sytuacjami i postaciami dnia dzisiejszego. W pisarstwie Kima dominuje filozoficzna zaduma nad węzłowymi problemami ludzkiego życia, takimi jak narodziny, śmierć, przemijanie, więź odległych pokoleń. "Bez wiecznych, tragicznych tematów nie może istnieć wielka literatura" - powiada Kim i po takie właśnie tematy sięga. [Państwowy Instytut Wydawniczy]
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej