155630
Książka
W koszyku
Jacek Kubitsky (ur. 1944) dzieciństwo spędził na Pomorzu. Uczył się w seminarium oo. jezuitów, potem w latach 1962-1966 studiował filologię romańską na UW. Od 1966 roku mieszka w Sztokholmie, gdzie kontynuował studia filologiczne i ukończył psychologię na uniwersytecie w Uppsali (1982). Pracował w szkolnictwie, uczył języków romańskich, a także na kursach języka szwedzkiego dla Polaków. Obecnie pracuje w jednym ze szpitali sztokholmskich jako psycholog kliniczny. Jest obywatelem szwedzkim. Wydał "Rozmówki polskie dla Szwedów" (1972), "Przysłowia szwedzko-polskie" (1977), "Gramatykę szwedzką dla Polaków" (1982). W druku jest słownik szwedzko-polski. Przekładał Mrożka, Iredyńskiego, Abramowa. Był współautorem tłumaczeń "Opowiadań portugalskich" (1972).
"Szwedzi robią wrażenie zdyscyplinowanych i pełnych powagi. Są obowiązkowi i w miarę pracowici. Ich stosunek do pracy nie jest nacechowany umiłowaniem czy pasją, lecz imponującym poczuciem obowiązku. Szwed jest przeświadczony, że istnieje przez pracę i dla pracy. Duma zawodowa jest zjawiskiem nie znanym, mimo że szwedzcy rzemieślnicy mieliby ku temu pełne prawo. Szwedzi nie są pracowitsi od Polaków, natomiast ich działania cechuje godna podziwu systematyczność i solidność. Wiąże to się z tradycyjnym rozumieniem funkcji człowieka jako homo faber. Dysponują oni ogromną wiedzą z zakresu ergonomii i technologii pracy. Już w latach dwudziestych wdrożyli prace na polu ergonomii. Zainwestowano ogromne kwoty w szczegółowe badania i analizy procesu pracy, selekcji pracowników, doskonalenia kadr kierowniczych oraz zasad polityki personalnej. Liczba zakładów badawczych i instytutów technologii pracy ma się do analogicznych jednostek kulturalnych jak krzepa Goliata do mięśni Dawida". [Państwowy Instytut Wydawniczy]
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 62825 (1 egz.)
Strefa uwag:
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
Jacek Kubitsky (ur. 1944) dzieciństwo spędził na Pomorzu. Uczył się w seminarium oo. jezuitów, potem w latach 1962-1966 studiował filologię romańską na UW. Od 1966 roku mieszka w Sztokholmie, gdzie kontynuował studia filologiczne i ukończył psychologię na uniwersytecie w Uppsali (1982). Pracował w szkolnictwie, uczył języków romańskich, a także na kursach języka szwedzkiego dla Polaków. Obecnie pracuje w jednym ze szpitali sztokholmskich jako psycholog kliniczny. Jest obywatelem szwedzkim. Wydał "Rozmówki polskie dla Szwedów" (1972), "Przysłowia szwedzko-polskie" (1977), "Gramatykę szwedzką dla Polaków" (1982). W druku jest słownik szwedzko-polski. Przekładał Mrożka, Iredyńskiego, Abramowa. Był współautorem tłumaczeń "Opowiadań portugalskich" (1972).
"Szwedzi robią wrażenie zdyscyplinowanych i pełnych powagi. Są obowiązkowi i w miarę pracowici. Ich stosunek do pracy nie jest nacechowany umiłowaniem czy pasją, lecz imponującym poczuciem obowiązku. Szwed jest przeświadczony, że istnieje przez pracę i dla pracy. Duma zawodowa jest zjawiskiem nie znanym, mimo że szwedzcy rzemieślnicy mieliby ku temu pełne prawo. Szwedzi nie są pracowitsi od Polaków, natomiast ich działania cechuje godna podziwu systematyczność i solidność. Wiąże to się z tradycyjnym rozumieniem funkcji człowieka jako homo faber. Dysponują oni ogromną wiedzą z zakresu ergonomii i technologii pracy. Już w latach dwudziestych wdrożyli prace na polu ergonomii. Zainwestowano ogromne kwoty w szczegółowe badania i analizy procesu pracy, selekcji pracowników, doskonalenia kadr kierowniczych oraz zasad polityki personalnej. Liczba zakładów badawczych i instytutów technologii pracy ma się do analogicznych jednostek kulturalnych jak krzepa Goliata do mięśni Dawida". [Państwowy Instytut Wydawniczy]
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej