155172
Książka
W koszyku
19 października [1972 roku] osiemnastu "nieśmiertelnych" wybrało pierwszego pisarza świata za rok 1972. Został nim Heinrich Böll. Jak powiedział sekretarz Akademii Szwedzkiej, Karl Ragnar Gierow, Akademia przyznała Böllowi nagrodę Nobla "za twórczość, która dzięki swemu szerokiemu spojrzeniu na współczesność i wrażliwemu artyzmowi podziałała odnawiająco na literaturę niemiecką". Wybór ten nie jest zaskoczeniem. Już od kilku lat mówiono, że Böll ma otrzymać Nobla, ale "nieśmiertelni" wciąż zwlekali...
Postaci literackie Böla, i ci bezdomni rozbitkowie ostatniej wojny, i ci zaradni "organizatorzy" znajdujący zawsze wygodny "oddział", nie umiały znaleźć rzeczywistego porozumienia z bliźnim. Były to postaci albo bezradne, albo egoistyczne, Ale już w późniejszych opowiadaniach Böll ukazywał, że można się bronić przed utratą człowieczeństwa. W czasie wojny można się bronić modlitwą, w czasie pokoju zaś - braterstwem i umiłowaniem bliźniego.
Obok braterstwa i miłości dwa inne motywy charakteryzują bohaterów Bölla: pamięć, wspomnienia z przeszłości, ciągłość tradycji - zarówno złej, jak i dobrej - oraz dom i chleb. Bohaterowie Bölla to uciekinierzy stale poszukujący "nie strzeżonych progów", domu i skupionych wokół niego ludzi. Czasem ten dom zastępują im wspomnienia, czasem - marzenia. Dzięki szerokiemu wejrzeniu w rodowody teraźniejszości Böll ukazał w swych powieściach obszerną panoramę 80 lat historii Niemiec. I chyba właśnie za tę panoramę otrzymał nagrodę Nobla. (Adam Krzemiński, "Polityka", 1972) ["Czytelnik"]
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 64099 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: Ansichten eines Clowns
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
19 października [1972 roku] osiemnastu "nieśmiertelnych" wybrało pierwszego pisarza świata za rok 1972. Został nim Heinrich Böll. Jak powiedział sekretarz Akademii Szwedzkiej, Karl Ragnar Gierow, Akademia przyznała Böllowi nagrodę Nobla "za twórczość, która dzięki swemu szerokiemu spojrzeniu na współczesność i wrażliwemu artyzmowi podziałała odnawiająco na literaturę niemiecką". Wybór ten nie jest zaskoczeniem. Już od kilku lat mówiono, że Böll ma otrzymać Nobla, ale "nieśmiertelni" wciąż zwlekali...
Postaci literackie Böla, i ci bezdomni rozbitkowie ostatniej wojny, i ci zaradni "organizatorzy" znajdujący zawsze wygodny "oddział", nie umiały znaleźć rzeczywistego porozumienia z bliźnim. Były to postaci albo bezradne, albo egoistyczne, Ale już w późniejszych opowiadaniach Böll ukazywał, że można się bronić przed utratą człowieczeństwa. W czasie wojny można się bronić modlitwą, w czasie pokoju zaś - braterstwem i umiłowaniem bliźniego.
Obok braterstwa i miłości dwa inne motywy charakteryzują bohaterów Bölla: pamięć, wspomnienia z przeszłości, ciągłość tradycji - zarówno złej, jak i dobrej - oraz dom i chleb. Bohaterowie Bölla to uciekinierzy stale poszukujący "nie strzeżonych progów", domu i skupionych wokół niego ludzi. Czasem ten dom zastępują im wspomnienia, czasem - marzenia. Dzięki szerokiemu wejrzeniu w rodowody teraźniejszości Böll ukazał w swych powieściach obszerną panoramę 80 lat historii Niemiec. I chyba właśnie za tę panoramę otrzymał nagrodę Nobla. (Adam Krzemiński, "Polityka", 1972) ["Czytelnik"]
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej