155172
Książka
W koszyku
Zamieszczone w niniejszym tomie cztery sztuki mogą się z pozoru wydawać dość różnorakie: jest tu kostium antyczny w "Kaliguli" (1938-1944) i bliżej nieokreślona współczesność w "Nieporozumieniu" (1943); jest alegoryczny "Stan oblężenia" (1948) i parahistoryczni "Sprawiedliwi" (1949), wynik zainteresowania autora dziejami rosyjskiego terroryzmu i Narodnej Woli. Różnice w konwencji i sztafażu okazują się jednak całkiem drugorzędne wobec podstawowej jednorodności problematyki. (...)
Za pojęcia kluczowe w filozofii Camusa uznaje się powszechnie kategorie absurdu i buntu; niech i tutaj posłużą one za punkt wyjścia. Człowiek wydaje się istotą absurdalną po pierwsze dlatego, że jego nieusuwalny głód absurdu (istnienie takiego głodu potwierdzają całe dzieje ludzkości) nie daje się pogodzić ani z nieuchronną perspektywą śmierci, ani z przypadkowością indywidualnego losu. Człowiek jest też absurdalny, ponieważ jego pragnienie sensu stoi w sprzeczności z samym faktem życia. "Jest tylko jeden problem filozoficzny prawdziwie poważny - samobójstwo" - pisze Camus; decydując się na życie, to znaczy rezygnując z samobójstwa, popełniamy jednak samobójstwo filozoficzne. Wybierając życie - wybieramy świat z jego chaosem, okrucieństwem i brakiem ładu moralnego; nie mamy na to wprawdzie żadnego wpływu, lecz skoro już ten świat wybraliśmy - będziemy zań dalej odpowiedzialni. (Z posłowia Małgorzaty Szpakowskiej) [Wydawnictwo Literackie]
Kaligula
Nieporozumienie
Stan oblężenia
Sprawiedliwi
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 63459 (1 egz.)
Wypożyczalnia Opoczno
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 24266 (1 egz.)
Wypożyczalnia Tomaszów
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 34188 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: Caligula ; Le Malentendu ; L'état de siege ; Les Justes
Zawiera: Kaligula ; Nieporozumienie ; Stan oblężenia ; Sprawiedliwi
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
Zamieszczone w niniejszym tomie cztery sztuki mogą się z pozoru wydawać dość różnorakie: jest tu kostium antyczny w "Kaliguli" (1938-1944) i bliżej nieokreślona współczesność w "Nieporozumieniu" (1943); jest alegoryczny "Stan oblężenia" (1948) i parahistoryczni "Sprawiedliwi" (1949), wynik zainteresowania autora dziejami rosyjskiego terroryzmu i Narodnej Woli. Różnice w konwencji i sztafażu okazują się jednak całkiem drugorzędne wobec podstawowej jednorodności problematyki. (...)
Za pojęcia kluczowe w filozofii Camusa uznaje się powszechnie kategorie absurdu i buntu; niech i tutaj posłużą one za punkt wyjścia. Człowiek wydaje się istotą absurdalną po pierwsze dlatego, że jego nieusuwalny głód absurdu (istnienie takiego głodu potwierdzają całe dzieje ludzkości) nie daje się pogodzić ani z nieuchronną perspektywą śmierci, ani z przypadkowością indywidualnego losu. Człowiek jest też absurdalny, ponieważ jego pragnienie sensu stoi w sprzeczności z samym faktem życia. "Jest tylko jeden problem filozoficzny prawdziwie poważny - samobójstwo" - pisze Camus; decydując się na życie, to znaczy rezygnując z samobójstwa, popełniamy jednak samobójstwo filozoficzne. Wybierając życie - wybieramy świat z jego chaosem, okrucieństwem i brakiem ładu moralnego; nie mamy na to wprawdzie żadnego wpływu, lecz skoro już ten świat wybraliśmy - będziemy zań dalej odpowiedzialni. (Z posłowia Małgorzaty Szpakowskiej) [Wydawnictwo Literackie]
Kaligula
Nieporozumienie
Stan oblężenia
Sprawiedliwi
Recenzje:
Inne wydania:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej