155702
Brak okładki
Książka
W koszyku
(Klub Srebrnego Klucza)
W 1907 roku ukazała się powieść "Le mystere de la chambre jaune" (1907, wyd. pol. "Tajemnica żółtego pokoju") autorstwa francuskiego pisarza Gastona Leroux. Podobnie jak wcześniej Poe ("Morderstwo na Rue Morgue") i Doyle ("Nakrapiana przepaska") Leroux posługuje się tzw. motywem zamkniętego pokoju. Zbrodnia zostaje popełniona w pomieszczeniu zamkniętym, w którym w momencie otwarcia go przez detektywa prócz ofiary nie ma nikogo innego; jawi się więc jako całkowicie niewytłumaczalna.
Element tajemniczości w powieści Gastona Leroux jest znacznie bardziej wyeksponowany niż u Poego i Doyle'a. Wiemy, że do "żółtego pokoju" nie mogłoby się wślizgnąć żadne zwierzę (ponieważ jest on zamknięty hermetycznie), poza tym autor, dostarczając wciąż kolejnych informacji, podkreśla aspekt całkowitej niezrozumiałości wydarzenia i stopniuje w ten sposób napięcie niemal do granic możliwości.
Leroux krytykowano za to, że nie daje odbiorcy równych szans przy rozwiązywaniu zagadki, a na końcu stosuje chwyt uznany przez klasyków gatunku za niedozwolony. Tajemnica żółtego pokoju jest jednak - za sprawą szczególnego zintensyfikowania efektu tajemniczości - bardzo ważną pozycją w historii powieści detektywistycznej. [Źródło: http://www.klubkryminalny.pl/index.php/historia-kryminalu/]
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Egzemplarze są obecnie niedostępne
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: Le mystére de la chambre jaune
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
W 1907 roku ukazała się powieść "Le mystere de la chambre jaune" (1907, wyd. pol. "Tajemnica żółtego pokoju") autorstwa francuskiego pisarza Gastona Leroux. Podobnie jak wcześniej Poe ("Morderstwo na Rue Morgue") i Doyle ("Nakrapiana przepaska") Leroux posługuje się tzw. motywem zamkniętego pokoju. Zbrodnia zostaje popełniona w pomieszczeniu zamkniętym, w którym w momencie otwarcia go przez detektywa prócz ofiary nie ma nikogo innego; jawi się więc jako całkowicie niewytłumaczalna.
Element tajemniczości w powieści Gastona Leroux jest znacznie bardziej wyeksponowany niż u Poego i Doyle'a. Wiemy, że do "żółtego pokoju" nie mogłoby się wślizgnąć żadne zwierzę (ponieważ jest on zamknięty hermetycznie), poza tym autor, dostarczając wciąż kolejnych informacji, podkreśla aspekt całkowitej niezrozumiałości wydarzenia i stopniuje w ten sposób napięcie niemal do granic możliwości.
Leroux krytykowano za to, że nie daje odbiorcy równych szans przy rozwiązywaniu zagadki, a na końcu stosuje chwyt uznany przez klasyków gatunku za niedozwolony. Tajemnica żółtego pokoju jest jednak - za sprawą szczególnego zintensyfikowania efektu tajemniczości - bardzo ważną pozycją w historii powieści detektywistycznej. [Źródło: http://www.klubkryminalny.pl/index.php/historia-kryminalu/]
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej