155802
Książka
W koszyku
Studnie przodków / Joanna Chmielewska. - Wyd. 3. - Konstancin-Jeziorna : "Vers", 1995. - 319, [1] s. ; 19 cm.
(Przygody Joanny / Joanna Chmielewska ; T. 9)
Autor
Chmielewska Joanna (1932-2013)
Temat
Powieść polska Powieść kryminalna
Moja mamusia ocknęła się ze swego olśnienia.
- Wcale nie było studni tam, gdzieśmy kopali! Studnia była przy drzewie, sama z niej brałam wodę.
- Przy jakim drzewie? - zapytał Franek nieufnie.
- Przy dębie. Ona była nawet blisko tej pierwszej rozkopanej, ale bardziej w stronę dębu. Zupełnie o niej zapomniałem!
Przez chwilę wydawało się, że dwie młodsze siostry uduszą starszą, a pomoże im w tym bratanek. Gdyby wzrok mógł zabijać, już by ją mieli z głowy. Michał Olszewski uciął w zarodku rwące się z ust okrzyki.
- Zaraz - rzekł pośpiesznie. - Kiedy to było? Czy ona była najdawniejsza?
- Wcale nie była najdawniejsza, najdawniejsza była ta rozkopana na początku. Już wtedy była stara i zasypana. Ta przy dębie też była stara i stryjek nawet coś mówił o wykopaniu nowej studni, bo z tej woda zrobiła się jakaś żelazista...
Michał zerwał się z krzesła i usiadł z powrotem.
- Żelazista! Jeżeli skrzynia była okuta! Żelazo rdzewiało... Gdzie jest to miejsce?!
- No przecież mówię, przy dębie...
- Matko cudowna, trzecia studnia... - zakwiliła cichutko Lucyna.
Teresa powoli podniosła się ze skraju łóżka z obłędem w oczach.
- Czy cały świat usiany jest studniami naszych przodków? - spytała dziwnym głosem. - Czy ja już do końca życia będę rozkopywała studnie po pradziadkach?! Ja nie chcę tych trzystu pereł!!! (fragment)
zob. w.bibliotece.pl
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 97549 (1 egz.)
Strefa uwag:
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
Moja mamusia ocknęła się ze swego olśnienia.
- Wcale nie było studni tam, gdzieśmy kopali! Studnia była przy drzewie, sama z niej brałam wodę.
- Przy jakim drzewie? - zapytał Franek nieufnie.
- Przy dębie. Ona była nawet blisko tej pierwszej rozkopanej, ale bardziej w stronę dębu. Zupełnie o niej zapomniałem!
Przez chwilę wydawało się, że dwie młodsze siostry uduszą starszą, a pomoże im w tym bratanek. Gdyby wzrok mógł zabijać, już by ją mieli z głowy. Michał Olszewski uciął w zarodku rwące się z ust okrzyki.
- Zaraz - rzekł pośpiesznie. - Kiedy to było? Czy ona była najdawniejsza?
- Wcale nie była najdawniejsza, najdawniejsza była ta rozkopana na początku. Już wtedy była stara i zasypana. Ta przy dębie też była stara i stryjek nawet coś mówił o wykopaniu nowej studni, bo z tej woda zrobiła się jakaś żelazista...
Michał zerwał się z krzesła i usiadł z powrotem.
- Żelazista! Jeżeli skrzynia była okuta! Żelazo rdzewiało... Gdzie jest to miejsce?!
- No przecież mówię, przy dębie...
- Matko cudowna, trzecia studnia... - zakwiliła cichutko Lucyna.
Teresa powoli podniosła się ze skraju łóżka z obłędem w oczach.
- Czy cały świat usiany jest studniami naszych przodków? - spytała dziwnym głosem. - Czy ja już do końca życia będę rozkopywała studnie po pradziadkach?! Ja nie chcę tych trzystu pereł!!! (fragment)
Recenzje:
Potwierdź wykonanie raportu
Wyprowadzać dodatkowo:
sygnatury
identyfikatory
hasła przedmiotowe
lokalizacja
streszczenia
numer ISBN
hasło sortowania
adres wersji elektronicznej
rozmieszczenie egzemplarzy
opis fizyczny
Sortowanie zestawienia:
Sortowanie pozycji zestawienia:
Sortowanie pozycji zestawienia:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej