155172
Książka
W koszyku
Opowiadania sewastopolskie / Lew Tołstoj ; przeł. Tadeusz Łopalewski. - Wyd. 2. - Warszawa : "Współpraca", 1986. - 170, [5] s. ; 17 cm.
Autor
Tolstoj Lev Nikolaevič (1828-1910). Tołstoj Lew. Łopalewski Tadeusz (1900-1979)
Temat
Opowiadanie rosyjskie
Pisane w latach 1855-56 "Opowiadania sewastopolskie" to relacja naocznego świadka, podówczas porucznika artylerii, o tyleż bohaterskiej, co bezowocnej obronie Sewastopola - najbardziej krwawego epizodu wojny krymskiej. Przyszły autor "Wojny i pokoju" pragnął zawrzeć w tym utworze niczym nie upiększoną prawdę o wydarzeniach, które wstrząsnęły całą myślącą Rosją. Oddaje sprawiedliwość odwadze i poświęceniu źle uzbrojonego, rosyjskiego żołnierza i odsłania niczym nie maskowany cynizm tych, dla których ta wojna stała się jeszcze jedną okazją do czerpania złodziejskich zysków. W "Opowiadaniach sewastopolskich" młody Tołstoj po raz pierwszy ujawnia pełną skalę swego talentu. Nie obca jest mu dyskretna ironia i sarkazm ani ton uroczysty, patetyczny, ani wreszcie bezlitosne demaskatorstwo pozornych sensów, jakie ludzie zwykli przypisywać własnemu szaleństwu i przez siebie zawinionym cierpieniom. Najbardziej surowa, elementarna prawda o Sewastopolu brzmi i dla Rosjan, i dla Francuzów tak samo: "leje się uczciwa, niewinna krew i słychać jęki i przekleństwa". ["Współpraca"]
zob. w.bibliotece.pl
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piotrków
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 99573 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: Sevastopol'skie rasskazy
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
Pisane w latach 1855-56 "Opowiadania sewastopolskie" to relacja naocznego świadka, podówczas porucznika artylerii, o tyleż bohaterskiej, co bezowocnej obronie Sewastopola - najbardziej krwawego epizodu wojny krymskiej. Przyszły autor "Wojny i pokoju" pragnął zawrzeć w tym utworze niczym nie upiększoną prawdę o wydarzeniach, które wstrząsnęły całą myślącą Rosją. Oddaje sprawiedliwość odwadze i poświęceniu źle uzbrojonego, rosyjskiego żołnierza i odsłania niczym nie maskowany cynizm tych, dla których ta wojna stała się jeszcze jedną okazją do czerpania złodziejskich zysków. W "Opowiadaniach sewastopolskich" młody Tołstoj po raz pierwszy ujawnia pełną skalę swego talentu. Nie obca jest mu dyskretna ironia i sarkazm ani ton uroczysty, patetyczny, ani wreszcie bezlitosne demaskatorstwo pozornych sensów, jakie ludzie zwykli przypisywać własnemu szaleństwu i przez siebie zawinionym cierpieniom. Najbardziej surowa, elementarna prawda o Sewastopolu brzmi i dla Rosjan, i dla Francuzów tak samo: "leje się uczciwa, niewinna krew i słychać jęki i przekleństwa". ["Współpraca"]
Recenzje:
Potwierdź wykonanie raportu
Wyprowadzać dodatkowo:
sygnatury
identyfikatory
hasła przedmiotowe
lokalizacja
streszczenia
numer ISBN
hasło sortowania
adres wersji elektronicznej
rozmieszczenie egzemplarzy
opis fizyczny
Sortowanie zestawienia:
Sortowanie pozycji zestawienia:
Sortowanie pozycji zestawienia:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej