155657
Książka
W koszyku
Zjadacz czerni 8 / Katarzyna Grochola. - Wydanie pierwsze. - Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2021. - 314, [6] stron ; 22 cm.
Mężczyzna nocą na dworcu. Staruszka wyczekująca syna w opustoszałym mieszkaniu. Aktorzy na scenie. Dziecko w szpitalnym łóżku. Rozstania i osobiste tragedie, trudne wybory i trudne rozmowy, ciągła walka o drugą osobę – i po co to wszystko, skoro miłość i szczęście wymykają się z rąk? Ale z upływem czasu, z pozornie odrębnych historii wyłania się głębszy sens i nadzieja, że pojedyncze smutki mogą się złożyć na większe dobro i piękno.
Co najbardziej ujmuje w „Zjadaczu czerni 8”, to sposób, w jaki ukazuje wydarzenia z różnych perspektyw: ludzie postrzegają siebie inaczej, niż postrzegają ich inni, to, co on chce powiedzieć to nie to samo, co ona słyszy, czyjś błąd może zniszczyć jedno życie, a uratować inne. Autorka przedstawia różne racje i odmienne punkty widzenia, które prowadzą do nieporozumień i konfliktów. Pokazuje, że pozornie negatywne postacie mają powody, żeby zachowywać się tak, a nie inaczej, a pozorni bohaterowie niekoniecznie są wolni od winy. Poszczególne historie zaskakują zmieniającą się formą. Są tu klasyczne opowiadania, ale są też rozdziały złożone z dialogów i monologów, z rozmów telefonicznych, fragmentów sztuki teatralnej i wpisów do pamiętnika. Grochola oddaje głos swoim bohaterom, żeby każdy na własny sposób mógł wyrazić swój ból i swoje nadzieje. Mówią o miłości, o rodzicielstwie, o wierze i o życiowych tragediach. Z czasem ich opowieści przeplatają się i łączą w spójny obraz, po którym snuje się rudy kot i wymyślony pies, gdzie są bułeczki podejrzeń i bułeczki miłości, pomyłki i walka o ich naprawienie. „Zjadacz czerni 8” to dojrzała, doskonale przemyślana powieść, która wciąga czytelnika w sieć wewnętrznych powiązań. Wzrusza i daje nadzieję. Agnieszka Kruk
Status dostępności:
Wypożyczalnia Bełchatów
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 35235 (1 egz.)
Strefa uwag:
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
Mężczyzna nocą na dworcu. Staruszka wyczekująca syna w opustoszałym mieszkaniu. Aktorzy na scenie. Dziecko w szpitalnym łóżku. Rozstania i osobiste tragedie, trudne wybory i trudne rozmowy, ciągła walka o drugą osobę – i po co to wszystko, skoro miłość i szczęście wymykają się z rąk? Ale z upływem czasu, z pozornie odrębnych historii wyłania się głębszy sens i nadzieja, że pojedyncze smutki mogą się złożyć na większe dobro i piękno.
Co najbardziej ujmuje w „Zjadaczu czerni 8”, to sposób, w jaki ukazuje wydarzenia z różnych perspektyw: ludzie postrzegają siebie inaczej, niż postrzegają ich inni, to, co on chce powiedzieć to nie to samo, co ona słyszy, czyjś błąd może zniszczyć jedno życie, a uratować inne. Autorka przedstawia różne racje i odmienne punkty widzenia, które prowadzą do nieporozumień i konfliktów. Pokazuje, że pozornie negatywne postacie mają powody, żeby zachowywać się tak, a nie inaczej, a pozorni bohaterowie niekoniecznie są wolni od winy. Poszczególne historie zaskakują zmieniającą się formą. Są tu klasyczne opowiadania, ale są też rozdziały złożone z dialogów i monologów, z rozmów telefonicznych, fragmentów sztuki teatralnej i wpisów do pamiętnika. Grochola oddaje głos swoim bohaterom, żeby każdy na własny sposób mógł wyrazić swój ból i swoje nadzieje. Mówią o miłości, o rodzicielstwie, o wierze i o życiowych tragediach. Z czasem ich opowieści przeplatają się i łączą w spójny obraz, po którym snuje się rudy kot i wymyślony pies, gdzie są bułeczki podejrzeń i bułeczki miłości, pomyłki i walka o ich naprawienie. „Zjadacz czerni 8” to dojrzała, doskonale przemyślana powieść, która wciąga czytelnika w sieć wewnętrznych powiązań. Wzrusza i daje nadzieję. Agnieszka Kruk
Uwaga dotycząca finansowania
Książka zakupiona w ramach Budżetu Obywatelskiego Województwa Łódzkiego 2021.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej